دانلود نمونه سوال آزمون ورودی دکتری مهندسی هوا فضا– دینامیک پرواز و کنترل سال ۱۳۹۴
معرفی رشته مهندسی هوا فضا دینامیک پرواز و کنترل:
مهندسی هوا فضا مجموعه ای از علوم و توانائیهای علمی در زمینه تحلیل، طراحی و ساخت وسایل پرنده نظیر هواپیماها، هلیکوپترها، گلایدرها، و ماهواره هاست.
این رشته یکی از رشته های راهبردی (استراتژیک) و مورد توجه در دنیا و نشانه توسعه و پیشرفت کشورهاست و از آنجا که در هر دو عرصه نظامی و علمی مورد توجه قرار دارد، بودجه های کلانی صرف توسعه آن می شود. از این رو از جایگاه ممتاز و رو به رشد در میان رشته های مهندسی برخوردار است.
مهندسین هوافضا مسئول طراحی و ساخت ماشینهای غیر عادی، از هواپیماهای با وزن بیش از ۲۵۰ تن گرفته تا فضاپیماهایی که قادر به طی مسافتهای طولانی با سرعتی بالاتر از ۳۰۰۰۰ کیلومتر در ساعت هستند، می باشند. مهندسین هوا ــ فضایی که با هواپیما سر و کار دارند را مهندسین هوانوردی و آنهایی را که اختصاصا با فضاپیما کار می کنند، مهندسین فضانوردی گویند.
گرایش دینامیک پرواز و کنترل به مطالعه و بررسی رفتار و حرکات جسم پرنده با استفاده از اطلاعات آئرودینامیکی، هندسی و وزنی می‌پردازد در واقع علم مکانیک پرواز از عملکرد تشکیل می‌شود و عملکرد به بررسی بُرد، مسافت نشست و برخاست، مداومت پروازی در سرعت‌های مختلف و پایداری و کنترل وسایل پرنده می‌پردازد .
در ادامه برای آشنایی بیشتر متقاضیان انتخاب رشته کنکور ارشد و نیز افرادی که در بازار کار و کاریابی به دنبال آینده شغلی بهتری هستند، اطلاعات بیشتری شامل: برنامه درسی(سرفصل) و تعداد واحدها، دانشگاه های دارای رشته مهندسی هوافضا گرایش دینامیک پرواز و کنترل، معرفی سایر گرایشهای ارشد و دکترای مهندسی هوافضا(به منظور ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر آموزش عالی) و معرفی فرصت شغلی و بازارکار این رشته ارایه می شود.
برنامه درسی (سرفصل) مهندسی هوافضا گرایش دینامیک پرواز و کنترل و تعداد واحدها :
تعداد کل واحدها : ۳۲ واحد
دروس عمومی : ۶ واحد
دروس تخصصی اجباری و اختیاری : ۱۸ واحد
سمینار : ۲ واحد
پایان نامه : ۶ واحد
رشته مهندسی هوافضا در دانشگاه‌های ایران
در ایران، رشتهٔ مهندسی هوافضا تنها در دانشگاه‌هایی که از سطح علمی بالایی بر خوردار هستند وجود دارد و قبولی در این رشته نسبت به رشته‌های دیگر مهندسی دشوارتر است.
در حال حاضر در مقطع کارشناسی ارشد، این رشته به ۵ گرایش آیرودینامیک، پیشرانش (جلوبرنده)، دینامیک پرواز و کنترل، مهندسی فضایی، سازه‌های فضایی تقسیم می‌شود؛ و در مقطع دکترا، این رشته به ۴ گرایش آیرودینامیک، پیشرانش (جلوبرنده)، مکانیک پرواز و سازه‌های فضایی تقسیم می‌شود.
گرایش‌ها
بال پرندهٔ آزمایشی ناسا موسوم به هلیوس که با استفاده از انرژی خورشیدی و سلول سوختی پرواز می‌کند.
آیرودینامیک
از مهم‌ترین پایه‌های هوافضا به‌شمار می‌رود. علم آیرودینامیک به‌مطالعه و بررسی جریان هوا و محاسبهٔ نیروها و گشتاورهای ناشی از آن بر روی جسم پرنده، می‌پردازد.
پیشرانش
دانش پیشرانه‌ها به‌مطالعه و بررسی سامانه‌های جلوبرنده (موتور)، اعم از موتورهای هوازی و غیرهوازی می‌پردازد. موتورهای هوازی شامل موتورهای پیستونی و چرخ‌پره‌ای (توربینی) است
سازه‌های هوافضایی
سازه‌های هوافضایی به‌مطالعه، بررسی و بهینه‌سازی سازه‌های هواپیما و دیگر وسایل پرنده می‌پردازد.
مهندسی فضایی
مهندسی فضایی شاخه‌ای از هوافضا است که به بررسی پیشرانش، آیرودینامیک، سازه و مکانیک پرواز حامل (موشک) و پرتابه (ماهواره)در فضا می‌پردازد.
در این مطلب سوالات آزمون ورودی دوره های دکتری نیمه متمرکز رشته مهندسی هوا فضا- دینامیک پرواز و کنترل سال ۱۳۹۴ کد ۲۳۳۴ برای دانلود تهیه شده است. برای دانلود سوالات شما می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. سوالات با لینک مستقیم قابل دانلود می باشد.
