حدیثى عجیب از شب معراج در رابطه با زنان
حضرت عبدالعظیم حسنى حدیث بسیار زیبایی از امیرالمؤمنین نقل مى‌کند که حضرت علی علیه السلام فرمود من و فاطمه زهرا نزد پیامبر رفتیم، او را در گریه شدید دیدیم، عرضه داشتم پدر و مادرم به فدایت سبب گریه شما چیست؟
فرمود، شبى که مرا به معراج بردند زنانى از زنان امتم را در عذاب شدید دیدم، از دیدن عذاب شدید آنان به گریه افتادم.
زنى را دیدم که وى را با موى جلوى سر به دیوار جهنم آویخته بودند، و مغزش از شدت عذاب مى‌جوشید.
زنى را دیدم که با زبانش به دیوار جهنم وصل بود، و از داغ ترین و بدترین ماده جهنم در دهان و حلقش مى‌ریختند.
زنى را دیدم که او را با سینه اش به دیوار جهنم چسبانده بودند.
زنى را دیدم که با دو پایش در جهنم آویزان بود.
زنى را دیدم که گوشت بدن خودش را مى‌خورد و آتش از زیر گوشتهایش بیرون مى‌زد.
زنى را دیدم که دست و پایش را بسته بودند، و تعداد زیادى مار و عقرب به او حمله کرده، اما چون دست و پایش آزاد نبود نمى توانست فرار کند و هیچگونه قدرتى براى دفاع از خود نداشت.
زنى را دیدم که کور و کر و لال بود، او را در یک تابوت پر از آتش گذاشته بودند، و از تمام بدنش گوشت و پوست همانند آدم گرفتار جذام تکه تکه مى‌ریخت.
زنى را دیدم که صورت و بدنش آتش گرفته، و او را وادار مى‌کردند هرچه در شکم دارد با پنجه هایش بیرون آورده بخورد.
زنى را دیدم که سرش سر خوک و بدنش بدن خر، و دچار یک میلیون رشته عذاب بود.
زنى را دیدم صورتش همانند سگ، آتش از پشتش وارد و از دهانش خارج مى‌شد، ملائکه عذاب، سر و بدنش را با ابزار جهنم مى‌کوبیدند.
حضرت زهرا(علیها السلام) عرضه داشت محبوب من، ونور چشمم به من خبر بده عمل و روش آنان در دنیا چه بوده که باید دچار چنین عذابهاى شدید و سختى شوند.
حضرت فرمود: آن زنى که به موى سر به دیوار جهنم بسته بود زنى است که موى جلوى سر خود را از نامحرم حفظ نمى کرد.
زنى که با زبان به دیوار جهنم وصل بود زنى است که شوهرش از نیش زبان او امان نداشت.
زنى که به دو طرف سینه اش به دیوار جهنم چسبانده شده بود، زنى است که در مسئله جنسى از شوهر خود تمکین نمى کرد، و او را براى ارضاء این غریزه طبیعى راه نمى داد.
زنى که با دو پایش در جهنم آویزان بود، زنى است که بدون اجازه شوهرش هر کجا مى‌خواست مى‌رفت.
زنى که گوشت بدن خودش را مى‌خورد و آتش از زیر گوشتها بیرون مى‌زد، زنى است که براى غیر شوهر آرایش مى‌کرد، و آرایش خود را در معرض دید مردان نامحرم قرار مى‌داد.
زنى که دست و پایش را بسته، و در معرض حمله مار و عقرب بود، زنى است که نماز را سبک مى‌شمرد، و از نجاست و جنابت و حیض تطهییر و غسل نمى کرد.
زنى که کر و کور و لال بود زنى است که با غیر شوهر همبستر شده بود و اولاد آورده، ولى فرزند را به گردن شوهر خود انداخته بود.
زنى که با قیچى آتشین گوشت او را مى‌بریدند، زنى است که خود را در اختیار مردان بیگانه مى‌گذاشت.
زنى که صورت و بدنش آتش گرفته، و او را وادار مى‌کردند هر چه در شکم دارد بخورد زنى است که واسطه فحشا و منکرات بود، و زنان را براى شهوترانى در اختیار مردان مى‌گذاشت.
زنى که سرش سر خوک و بدنش بدن خر و دچار یک میلیون رشته عذاب بود، زنى است که دو به هم زنى مى‌کرده و در دروغگوئى و کذب غرق بوده.
زنى که همانند سگ بود و آتش از پشتش وارد و از دهانش خارج مى‌شد زنى بود خواننده مجالس عیش و عشرت و آلوده به بیمارى حسادت!
در هر صورت زن بنا بر منطق وحى مى‌تواند به اعلا درجات و مقامات معنویه برسد و مریم گونه شود، و در صورت بى توجهى به آئین حق و شخصیت انسانى خود راه به اسفل درکات برده و از بهائم پست تر مى‌گردد، دو مرحله اى که براى تمام مردان مقرر است.
( یـرید اللّه بکـم الیسر و لا یرید بکـم العسر ) « بقره / ۱۸۵ »
منبع: پایگاه اطلاع رسانی استاد حسین انصاریان
